wtorek, 29 lipca 2014

"Dotyk Julii" - Tahereh Mafi


Dotyk Julii #1 

Beznadziejna tylna okładka. Nic tam nie ma. Tylko pusta paplanina "Zostałam przeklęta. Mam niezwykły dar". Przyznaję, wygląda to świetnie i intryguje. Ale żadnych konkretów. Otworzyłam pierwszą stronę i bach! tak poirytowana już dawno nie byłam. Kreski. Nierówne kreski! Nie jestem pedantką, ale przekreślenie zaczynające się u dołu i kończące się u góry to nie mój top. Dobra, wybaczyłam bym, w końcu nie jestem bez serca, ale każde przekreślenie żyło swoim własnym życiem. Jedne kończyły się na ostatniej literze, inne kompletnie poza literami - udręka. Oczywiście główna bohaterka od 264 dni była zamknięta w więzieniu, rozumiem, że można lekko zbzikować, ale ona mówi coś takiego: "Jestem zaskoczona, że nie zapomniałam ludzkiej mowy". Nie mogła mówić do siebie? -.- Przez pierwszych kilkanaście stron poziom agresji wzrósł u mnie z zera do tysiąca, wyobraziłam sobie jak rozrywam książkę na kawałki i palę w ognisku. Ale całe to negatywne nastawienie zniknęło, gdy w jej celi pojawił się chłopak, nie byle jaki - w sekundzie zapomniałam, że zdążyłam znienawidzić tę książkę.

Narracja pierwszoosobowa jest moją ulubioną. Jest bardzo intensywnie, wszystko przybiera kształty jakbym spoglądała na nie własnymi oczami. Nie tylko czytam. Staję się tym kto prowadzi narrację. Jak dla mnie, od dzisiaj mogę być Julią. ^^ Ona nie dotykała, ani nie była dotykana od bardzo dawna. Jest zlękniona, że mogłaby kogoś zabić. Znalazła się w więzieniu, a gdy dołącza do niej Adam, rodzi się między nimi coś intymnego. Ale także rozpoczyna się czas zmian. Będzie musiała stanąć przed decyzjami w jaki sposób wykorzystać umiejętność dar. Jest także Warner, postać, wydaje mi się bardzo złożona. Pragnie władzy, ma ku temu warunki, ale pomimo brutalności, jest w nim coś dobrego, co polubiłam. Mam nadzieję, że w dalszych częściach też będzie grał jedne z pierwszych skrzypiec.

Wszystko jest owiane tajemnicą. Nie do końca znamy genezę tego świata, właściwie w ogóle uważam, że został kiepsko przedstawiony. Bardzo dużo się o nim wspomina, o sytuacji politycznej, ale to wszystko jest dla mnie niespójne. Domyślam się, że specjalnie tak zrobiono. Julia była prawie rok w więzieniu, więc została jakby pominięta w wydarzeniach, które miały miejsce. No i gdyby od razu autorka wszystko wyjaśniła, mogłoby być nudno. Ale nie został podany nawet rok. Nie wiem czy to teraźniejszość czy przyszłość, mogłabym zgadywać ale lubię wiedzieć na czym stoję. Nawet nie wiem czy mam sobie wyobrażać otoczenie jako tożsame z naszym czy jako zupełnie coś nowego, bo niby jest podobnie, ale zupełnie inaczej. Jakby trwała tam wojna, albo już było po wojnie... sama nie wiem. Za to opisy są bardzo dobre. Uczuć. Relacji. Oraz wnętrz, Julia zwraca uwagę nawet na głupie dywany rozłożone na podłodze.

Jest gorąco, seksownie i burzliwie. Czytając miałam gromadkę kolibrów w brzuchu. Motylki. Lub cokolwiek tam chcecie. Wiem, że to zabrzmi naiwnie i pewnie mało to was interesuje, ale czułam się jakbym miała gorączkę, której nie mogę zbić. Nie powiem dlaczego, bo byłby to spoiler, ale chyba każdy był lekko przytłoczony natężeniem tych wszystkich wrażeń. Uwaga była skupiona na dwójce głównych bohaterów. I jak najbardziej jest to romans. Ale nie zapomniano też o innych wątkach. Są tacy, którzy chcą zmienić świat i wykreować go po swojemu, na własnych warunkach, używając przemocy oraz tacy, którzy się buntują.

Jestem bardzo ciekawa jak to się ułoży. Jestem spragniona dotyku Julii, bo można powiedzieć, że mnie naznaczyła. I już nie potrafię o nich zapomnieć. Pióro Tehereh mnie zaskoczyło. Bardzo lekko się czyta, wręcz pochłania. A w dodatku jest innowacyjne. Jeśli powiem, że to nowa era dla literatury, niestety będzie to przesada, ale rzeczywiście czułam, że to coś innego, nowoczesnego. Chociażby te irytujące przekreślenia. Ale ja ich nienawidzę.

Ps. Które wydanie wam się bardziej podoba - ze szklaną sukienką czy okiem?

Dotyk Julii #2
Dotyk Julii #3


12 komentarzy:

  1. Bardzo poruszyła mną ta książka i przyznaję, że jestem nią mocno zachwycona. Trzyma wysoki poziom i odróżnia się od innych młodzieżówek. Mam już za sobą całą serię i właściwie żałuję, wolałabym być przed jej poznawaniem niż po. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A ja zazdroszczę! Już się nie mogę doczekać, aż upoluję drugą część. :)

      Usuń
  2. A ja nie przebrnęłam przez początkowe fragmenty (obecność Adama nie zmieniła mojego zdania, nadal historia mnie nie wciągała) i się poddałam. Ale okładki, muszę przyznać, mają coś w sobie, podobają mi się te oczy. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie no ja się nie mogłam oprzeć Adamowi. Moja silna wola szwankuje. ;p I w porównaniu do ciebie ja wolę jednak pierwsze wydanie z tą sukienką, bardziej na mnie działa jakoś. :) A, i może spróbuj drugi raz? U mnie czasem to działa, i za drugim już jakoś przechodzę przez początek.

      Usuń
    2. Może spróbuję. :) Nie umiem odmawiać, zwłaszcza książkom. ;)

      Usuń
    3. Dokładnie! Powodzenia. ;)

      Usuń
  3. Pokochałam tą powieść bardzo szybko i drugą część doczytałam tylko do połowy, a tera nie mam do niej dostępu i nie mam jak jej skończyć.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak to nie masz dostępu? ;o Szkoda! Może poszukaj w bibliotekach, albo coś.

      Usuń
  4. Kupiłem koleżance w prezencie i uznała, że mi raczej się nie spodoba, bo przez większość czasu Julia papla tylko o swojej miłości i nieszczęściu. Osobiście nie wiem, może sięgnę, jak znajdę czas, ale póki co piętrzą się przede mną stosy innych ksiązek ;p Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O hej. ;p
      Rzeczywiście, Julia jest trochę irytująca. Przez narrację pierwszoosobową jest tyle o niej samej. Ale w sumie, gdybym ja była nią to też pojawiałoby się sto tysięcy myśli na minutę. A ma o czym mówić, bo nikt jej długo nie dotykał i ona nie dotykała, a teraz, można powiedzieć, jest bardzo kuszona przez Adama. I naprawdę ma o czym mówić, bo dużo się dzieje. :)
      Ale to zależy od gustu. Może po prostu spróbuj jak będziesz miał czas. Jak przebrniesz przez więzienie to będzie dobrze. :D

      Usuń
  5. Faktycznie "Dotyk Julii" jest najsłabczą częścią, ale mimo wszystko i tak genialną :D jednak dalsze tomy kompletnie mną zawładnęły, jak i pewien osobnik płci męskiej ^^

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja wciąż poluję na ciąg dalszy! :D
      oo, osobnik płci męskiej.. a może dokładniej? hahaha. Nie bądź taka, zdradź kto! ;p

      Usuń