czwartek, 29 listopada 2012

" Iker Casillas. Skromność mistrza" - Enrique Ortego

" Iker Casillas. Skromność mistrza" - Enrique Ortego

Oprawa : miękka
Rok wydania: 2012
Liczba stron : 304


" Tytuł tej książki nierozerwalnie łączy się z jej bohaterem. Nie ma dwóch słów, które lepiej zdefiniowałyby Ikera Casillasa. Skromność, ponieważ jest to najbardziej znacząca zaleta jego osobowości, sposobu bycia i zachowania. A mistrz, ponieważ w wieku 30 lat wygrał wszystko, co może wygrać piłkarz. Zarówno ze swoim klubem, Realem Madryt, jedynym, w którym gra od początku kariery, jak i z reprezentacji Hiszpanii, w której pobił rekord występów, należący do Andoniego Zubizarrety (126). Mistrz świata, mistrz Europy, triumfator Champions League (2), mistrz Hiszpanii (5), zdobywca Pucharu Interkontynentalnego (1), zdobywca Pucharu Króla (1)... To jego najważniejsze tytuły, ale nie jedyne.
Poza tym jest też kapitanem obu drużyn. Kapitanem, jak mówią wszyscy jego koledzy i trenerzy, będącym wzorem pod względem zachowania, zaangażowania i poczucia odpowiedzialności. Jego najbardziej znane zdanie to „nie jestem galaktyczny, jestem z Móstoles” i w ten właśnie sposób chce, by postrzegali go kibice: jako zwykłego i skromnego sportowca, który wszystko co osiągnął zawdzięcza swej pracy, który kupił sobie dom w Navalacruz, wsi jego rodziców, liczącej niespełna pięćset mieszkańców i który w wieku dziewięciu lat poszedł na testy do Realu Madryt i został na zawsze.
Przed Wami jego wyjątkowa historia."


" Iker Casillas. Skromność mistrza" to naprawdę piękna książka. Mająca swój klimat. Opisuje ona świetnie głównego bohatera jakim jest najlepszy bramkarz Hiszpanii i Realu Madryt - Iker Casillas. Autor książki stara się dowieść, że Iker Casillas- niezwykły bramkarz, bohater wielu ludzi- może być zwykłym człowiekiem.
Znajduje się tu cała prawda o nim, o jego życiu. Począwszy od najmłodszych lat - aż do teraz. Skromność, to jedyne słowo które opisuje bramkarza. Nie wywyższa się ponad wszystkich, udziela się w przeróżnych akcjach dla dzieci. Jednym słowem jest po prostu przykładem dla innych. W bardzo młodym wieku osiągnął to czego inni nawet nie zdołali osiągnąć, to dużo mówi o jego determinacji. Książka opowiada o jego początkach, trudach jakie musiał pokonać by być w miejscu gdzie teraz jest. W końcu nie każdy zdobywa podwójne Mistrzostwo Europy i (póki co - pojedyncze)Mistrzostwo Świata. Słuchając jednej piosenki, która idealnie pasowała mi do tej książki, momentami aż się płakałam, z tego jaki Iker jest fantastyczny. Pomaga dzieciom, spełniać marzenia, jeździ wszędzie, gdzie tylko można, by pomagać. Wykorzystuje swoją sławę na cele dobroczynne. Chwali się. Książka posiada opisy ludzi, którzy z nim współpracowali. Z nich można się dowiedzieć jakim jest świetnym człowiekiem, słuchający wszystkich i robiący to co mu się każe(jeśli chodzi o piłkę nożną oczywiście!). Są tu liczne zdjęcia Ikera- tych zza czasów młodości jak i powiedzmy "teraźniejszych". Jest też kilka działów,które pisał sam. W nagłówkach<tych niektórych> jest przylepiona kartka z oryginalnym hiszpańskim tytułem które napisał. Są opisy z Euro - to co on uważał i czuł. Dodał też mały wątek na temat swojej dziewczyny - Sary Carbonero. Broni ją przed "atakami" ze strony innych. Naprawdę książka jest przygotowana super. Cena znowu niecałe 40 zł. ale warto :) Mnie się ona bardzo  podobała. Czcionka wyraźna, zdjęcia świetne. Nie zauważyłam literówek. Okładka? Wolałabym żeby pokazano całego Ikera, a nie tylko lewą część jego twarzy, ale da się przeżyć :)
A dodam, że gratisowo, w książce była zakładka do niej! :)
Książkę czytało się bardzo przyjemnie, choć najlepsze fragmenty to oczywiście te, który mówi sam Iker Casillas. Nie zdradzę cytatów, bo nie byłoby tej frajdy w późniejszym czytaniu :)
To fantastyczna biografia fantastycznego człowieka. Tylko tyle można powiedzieć. 

Ocena książki? 5+
Pozdrawiam! :)

niedziela, 25 listopada 2012

,,Naznaczona” P.C. Cast + Kristin Cast



               ,,Naznaczona”

        P.C. Cast + Kristin Cast


Rok wydania: 2009
Ilość stron: 325
Oprawa: miękka lub twarda

Seria ,,Dom Nocy” to cykl książek opowiadających o naznaczonych nastolatkach, uczęszczających do szkoły Domu Nocy. Muszą się odnaleźć w środowisku wampirów aby przejść przemianę i dołączyć do ich grona. Główna bohaterka Zoey Redbird, pomimo początkowych obaw, szybko aklimatyzuje się w Domu Nocy a nawet zaczyna się w nim czuć jak w swoim własnym. Poznaje nowych przyjaciół oraz odkrywa w sobie wyjątkowe zdolności. Neferet, starsza kapłanka Domu Nocy jest dla niej jak matka. Jednak nie wszyscy są zadowoleni z pojawienia się jej w szkole. Zoey z pomocą przyjaciół i przychylnością Bogini Wampirów - Nyks, jest gotowa stawić czoło wszelkim trudnościom. 
P.C. Cast i Kristin Cast

Na książkę natrafiłam przypadkowo. Przykuła mnie interesująca okładka a gdy zaczęłam czytać pierwszy rozdział nie mogłam przestać. Od razu polubiłam główną bohaterkę, Zoey. Pierwszą część ,,Naznaczoną'' pożarłam i nie mogłam się doczekać gdy usłyszałam, że mają wyjść kolejne. 
Wspaniały duet autorek, matki i córki, które zawarły w cyklu Dom Nocy wszystko, abym mogła sięgnąć po kolejne jego części. Intrygujący i tajemniczy świat wampirów,  z dużą dawką humoru i romansu - taka kombinacja oczaruje każdego czytelnika. 


Kolejna część cyklu Domu Nocy ,,Zdradzona'' niesie za sobą większą dawkę przygód głównej bohaterki Zoey Redbird. Adeptka jest pewna, że przeznaczeniem było aby pojawiła się właśnie tutaj, w Domu Nocy. Wydaje się, że wszystko idzie coraz lepiej, życie bohaterki nabiera sensu. Zoey staje się przewodniczącą Cór Ciemności, ma chłopaka...a nawet dwóch, oraz wspierających i rozśmieszających ją przyjaciół : Stevie Rae, którą Zoey traktuje jak siostrę, słodkiego Damiena, który jest niezwykle uroczy ale woli chłopców ; ) oraz  Erin i Shaunee które są jak papużki nierozłączki. Niestety nadchodzą złe wieści - w środowisku śmiertelników dochodzi do morderstw, ginie kilku ludzkich nastolatków, a wszystkie tropy wiodą do Domu Nocy. 

Kolejna część również mnie zachwyciła, akcja rozwija się w niej w niesamowitym tempie. Książka szokuje nowymi zdarzeniami i intryguje wprowadzanymi nowymi postaciami.
Jedynym minusem ,,Zdradzonej'' oraz części następnej ,,Wybranej'' jest to, że autorki poświęcają kilka stron na przypomnienie zdarzeń z poprzednich części. Jest to plus dla osób, które nie chcą zaczynać serii od początku, tylko sięgają od razu po drugą lub trzecią część. Pomijając ten szczegół, seria Dom Nocy jest wspaniała. Niespodziewany  zwrot akcji gdy ginie przyjaciółka Zoey, Stevie Rae sprawił, że byłam trochę zła na autorki Domu Nocy. Pozbawiły główną bohaterkę najlepszej przyjaciółki przez co stała się smutna, zamknięta w sobie. Ciekawy pomysł romansu adeptki z nauczycielem, który zachowuje się wprawdzie jak równy Zoey. Byłam w szoku gdy okazało się, że to tylko podstępna gra, a za wszystkim stoi ,,niewinna" Neferet, która jak się okazało jest wrogiem Zoey a jej opiekuńczość i troska były tylko podstępną grą.




Czy kiedykolwiek czułaś się samotna ? 
Opuszczona przez wszystkich przyjaciół?
Zdana na samą siebie ? 

Tak własnie czuje się Zoey, gdy jej przyjaciele okazują się wrogami a, co dziwniejsze, wrogowie zdają się być przyjaciółmi.
Zoey musi odnaleźć się w tym chaosie i wykazać się odwagą ratując Stevie Rae. Zoey nie może nikogo już obdarzyć zaufaniem, wszystkie tajemnice musi zachować dla siebie. Nikt w Domu Nocy nie jest teraz przyjacielem, ponieważ zaufanie stało się towarem deficytowym a dla mieszkańców najważniejsze są informacje. 

Wybaczam autorkom uśmiercenie Stevie, ponieważ w tej części dowiaduję się, że żyje ale jako całkiem odmieniona osoba, a raczej stwór. Zoey musi zachować tę wiadomość w tajemnicy aby obie przeżyły. Pomysł autorek na wprowadzenie nowego gatunku wampirów, czerwonych adeptów, bardzo mi się spodobał. 

Autorki niesamowicie opisują świat wampirów, gdzie łagodne uśmiechy i miłe pozdrowienia spowija zasłona fałszu.
Książka pokazuje, że nie wszystko co dobre jest takie naprawdę. Przykłady zachowań są wzięte z naszego, ludzkiego życia ; )
Zoey zetknęła się z fałszem, wrogością i wie, jak bardzo trzeba uważać na słowa jakie wypowiada i czyny jakich dokonuje, ponieważ wszystko dobre, co zrobi bohaterka inni są w stanie obrócić przeciwko niej. Dziewczyna jednak nie daje za wygraną i walczy.




Zoey spada na samo dno. Z popularnej i szanowanej adeptki staje się najmniej lubianą adeptką w szkole. Jej szeroki krąg przyjaciół zmniejsza się do dwóch osób. 

Na horyzoncie szykuje się wojna ludzi z wampirami. Zoey chce temu zapobiec lecz jej głos nic nie znaczy. Stara się odzyskać stracony szacunek i robi co w jej mocy, aby zostać wysłuchaną. Lecz nie marnuje czasu i działa również na własną rękę.
Dom Nocy zmienił główną bohaterkę, która stała się dojrzalsza i samodzielna. Wie, że aby przetrwać musi wykazać się sprytem i inteligencją.

Książka porywająca! Zoey ciągle mnie zaskakuje; niesamowicie opisane wydarzenia, fakty, tajemnice a pośród tego chaosu Zoey, która walczy i buntuje się. Bohaterka ma w sobie dużo mocy i siły, wspierana przez Boginię Wampirów Nyks może ufać tylko jej.
               





Zoey nareszcie może odetchnąć. Tak jak i ja,  gdy czytałam kolejną część. Przyjaciele w końcu zrozumieli główną bohaterkę i znowu ją wspierają. Zoey nie jest sama i ma z kim dzielić swoje problemy. Jednak zło nigdy nie śpi. Postać nikczemnego a jednocześnie intrygującego Kalony wprowadza zamieszanie.
Autorki bardzo realistycznie opisały Kalonę jako przystojnego, nieśmiertelnego upadłego anioła, który wszedł na ścieżkę zła. 

Autorki znowu uśmierciły kolejną postać, Starka - łucznika, który bardzo lubił Zoey. Błagałam w myślach aby w wyborze pomiędzy Erikiem a Starkiem Zoey wybrała Starka. Pomimo tego, że był teraz czerwonym adeptem, niebezpiecznym i nieprzewidywalnym, wolałam jego osobę od dwulicowego, narcyzowatego Erika, który w ,,Naznaczonej" przypadł mi do gustu (oprócz namiętnej sceny z Afrodytą) opisywany przez Zoey jako superman - z czarnymi włosami i błękitnymi oczami. Dopiero później ujawnił się jego charakterek.





Zoey z pomocą przyjaciół wygnała Kalonę i Neferet. Cieszyłam się, że nareszcie pozbyła się tej fałszywej kapłaneczki. Autorki wprowadziły kolejny, niesamowity, wręcz niebezpieczny romans Zoey, tym razem z nieśmiertelnym Kaloną. Gdy pojawia się jego postać Zoey jest nim oczarowana, tak samo jak ja. Jego osoba została niesamowicie opisana. Spodobał mi się pomysł autorek na prowadzenie rozdziałów pod kątem widzenia różnych bohaterów. Jednak miało to swój minus - gdy chciałam czytać o tym "co słychać" u Zoey to byłam niestety zmuszona czytać o przeżyciach innych osób. Została wprowadzona nowa postać dziwnego stworzenia Kruka Prześmiewcy. Akcja nabiera tempa, gdy Stevie Rae ratuje Kruka Rephiama. Dusi w sobie tajemnice i nie chce mówić o swoich sekretach Zoey, przez co przyjaciółki oddalają się od siebie.

Książka ma ,,irytujące" zakończenie, w którym nagle Zoey spotyka się w Zaświatach z jej byłym chłopakiem Heathem, który zmarł z rąk Kalony. Zoey jest wstrząśnięta obecnością Heatha ale on mówi, że to Zoey nie powinno tutaj być. Postać Heatha od początku ,,Naznaczonej'' nie przypadła mi do gustu. Osiemnastoletni niedojrzały sportowiec, który zgrywał fajnego chłopaka. Bardziej zasmuciła mnie śmierć Stevie i Starka niż jego. Tylko szkoda mi było Zoey, która z powodu śmierci Heatha najbardziej ucierpiała.




Dowiadujemy się, że dusza Zoey rozpadła się na tysiąc kawałków po stracie Heatha. Razem z nim jest teraz w Zaświatach, jednak jest w innej sytuacji niż chłopak.
On zmarł lecz ona jest jeszcze w stanie wrócić na ziemię. Miałam mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony niesamowity zwrot akcji : Zoey na pograniczu życia i śmierci, nie jest w stanie wybrać pomiędzy życiem na ziemi z przyjaciółmi czy pozostanie z Heathem.
Z drugiej strony miałam wrażenie, że za długo to trwało. Waleczna Zoey zmieniła się tutaj dla mnie..w ofiarę, cień dziewczyny którą kiedyś była. Za to bardzo polubiłam Stevie Rae, która z początku mnie tylko rozśmieszała swym Oklahomskim akcentem i upodobaniem do kowbojskiego stylu.
Osoba Starka jeszcze bardziej urosła w moich oczach. Chłopak wykazał się dużym poświęceniem wkraczając do Zaświatów i ratując Zoey. 





Zapomniałam wspomnieć o postaci Afrodyty, bohaterki do której czułam z początku obrzydzenie, głupiej blondyneczki. Jednak gdy z wroga zmieniła się w przyjaciela Zoey całkowicie zmieniłam co do niej zdanie.
Potrafi być sarkastyczna ale przy tym bardzo zabawna. To Afrodyta wprowadza do książki najwięcej humoru. Pod  maską niewzruszonej, twardej dziewczyny kryje się niesamowita postać. Gdy Stark ratuje Zoey i wyciąga ją z zaświatów taka jest reakcja Afrodyty :
,,-Naprawdę wróciłaś? I nie jesteś odmóżdżona ani nic z tych rzeczy ?''

W ,,Przebudzonej'' Zoey maleje w moich oczach a na prowadzenie wysuwa się Stevie, która romansuje z krukiem Rephiamem. Łączy ich skojarzenie przez co ich związek staje się jeszcze bardziej intrygujący. Natomiast Zoey próbuje normalnie funkcjonować i pogodzić się z zostawieniem Heatha w Zaświatach a bycie z jej wojownikiem Starkiem.
Kalona - całkowity obrót wydarzeń, upadły anioł, niegdyś wojonik Nyks wybiera światłość i staje po stronie Domu Nocy. Do tego książka kończy się tajemniczym oświadczeniem Hetha, że jest skłonny wrócić na ziemię dla Bogini.



Nie mogę uwierzyć w pogłoski o tym, że książek z  cyklu Dom Nocy miało być dziewięć a ta była ostatnią. Autorki upchnęły w niej dużą dawkę akcji, do tego w zakończeniu powiedziały, że to jeszcze nie koniec. 

Zaskoczyło mnie to, że postać Heatha nie zniknęła a wręcz przeciwnie wysunęła się na pierwszy plan. Tylko, że pod postacią zmieniającego się w byka mężczyzny, o imieniu Aurox, którego kontroluje działająca mi na nerwy Neferet. Całe szczęście Zoey odkryła w Aruoxie duszę Heatha. Ucieszył mnie również fakt, że Stevie Rae może być z Rephiamem, który wybrał światłość zamiast ciemności. Nyks sprawiła, że za dnia Rephiam będzie krukiem, a w nocy człowiekiem, aby pamiętał o swojej przeszłości ale żeby mógł żyć ze Stevie Rae. Zło zostaje wygnane, wszyscy się cieszą tylko jest jeden szczegół - dziwne zakończenie. Wydaje się, jakby autorki miały w planach kolejną część cyklu Dom Nocy, ponieważ w zakończeniu ,,Przeznaczonej'' Nyks stanowczo oświadcza, że to nie koniec walki a wojna dopiero się rozpocznie.




Cykl Dom Nocy polecam wszystkim bez wyjątku, tym co lubią wampiry i książki fantasy szczególnie bo nie zawiodą się po zakupie książki. Autorki miały oryginalny i intrygujący pomysł na napisanie książki i w pełni go zrealizowały. Ciekawa jestem czy powstanie film na podstawie tego cyklu. Jednak nie jestem pewna, czy byłby to dobry pomysł, ponieważ chyba nikt nie jest w stanie dobrze zekranizować tej książki. Dlatego lepiej mieć wyobraźnię i po prostu ją przeczytać. Gwarantuję, że będzie wam się śniła ; )

czwartek, 22 listopada 2012

„ Sekrety La Roja” Miguel Ángel Díaz


„ Sekrety La Roja”  Miguel Ángel Díaz

Oprawa : miękka
Rok wydania: 2012
Liczba stron : 360

Uaktualnione wydanie specjalnie dla polskich czytelników! Mistrzowie Świata i Europy w zupełnie nowej, nieznanej odsłonie!

Po 44 latach dali Hiszpanii największą piłkarską radość, a teraz odważyli się wyjawić tajemnice swego sukcesu. La Roja pokazuje w tej książce swoją osobistą i nieznaną twarz. Sekrety, wspomnienia, anegdoty i odczucia drużyny, która jest paczką przyjaciół. Reprezentacja zaprasza nas do swojej szatni, aby wysłuchać pamiętnych odpraw Luisa Aragonésa i planów Vicente Del Bosque na podbój RPA i Polski.

Będziesz mógł wejść do pokojów piłkarzy, aby pośmiać się z ich sprzeczek podczas gry w karty, z najzabawniejszych pseudonimów i wyników zakładów. Odkryjesz muzykę, jaka towarzyszyła im w najpiękniejszych momentach, dowcipy, jakie robią sobie na boisku i to, w jaki sposób przezwyciężyli trudności, by rozkochać w sobie cały świat futbolu.

Od środka, szczerze i z wielką chęcią, by dzielić dumę wynikającą z przynależności do tej drużyny!”



Pełna humoru i zabawnych sytuacji książka, idealna dla fana piłki nożnej. Dzięki tej książce można poznać tajniki hiszpańskiego zespołu, pseudonimy, zabawne anegdoty. Ukazuje też życie codzienne piłkarzy na zgrupowaniu. Świetna dla poprawienia humoru! Czyta się ją jednym tchem. Z tyłu znajduje się  metryczka zawodników, więc dla osoby która nie koniecznie interesuje się tymi zawodnikami, może zajrzeć do tyłu i od razu będzie wiedziała o kogo chodzi.


Ja osobiście przy tej książce popłakałam się kilka razy – oczywiście ze śmiechu. Niektóre sytuacje czy cytaty, naprawdę są śmieszne.  Najbardziej spodobał mi się styl w jakim było to wszystko pisane, jak i zdjęcia, które są zamieszczone w książce, a na które, ja osobiście mogłam się patrzeć godzinami :)
Po przeczytaniu Sekretów wciąż nie mogłam przestać się śmiać z niektórych sytuacji, bądź wypowiedzi. Ta książka daje świadomość tego, że piłkarze bardzo ciężko pracują na sukces, jak i mówi nam, co najważniejsze jest w zespole by to osiągnąć.  Pokazuje nam też, jacy ci piłkarze naprawdę są. Książka ta łamie wszelkie stereotypy o " ludziach, którzy zarabiają mnóstwo pieniędzy za kopanie w piłkę". Jedna sytuacja mnie tutaj wzruszyła, ale nie zdradzę. Niech to pozostanie kąskiem, dla tych, którzy będą chcieli to przeczytać.
Od tej lektury zaczęłam wgłębiać się w tematykę sportową, bo to naprawdę ciekawe :) 
Oczywiście zdarzyły się literówki, niestety. Jestem na nie najbardziej wyczulona. Czcionka, duża i czytelna - więc plus. Okładka? Mnie się bardzo podoba, bo ukazuje ona radość hiszpańskich piłkarzy po wygraniu Mundialu 2010 w RPA :).
No i chyba najbardziej interesującą rzeczą jest to, że Prolog  napisał sam Iker Casillas, a Epilog - David Villa. Więc ciekawość jak sprawdzają się  piłkarze w roli pisarzy jest ogromna!
Cena książki mieści się w granicy. Niecałe 40 zł to nie jest majątek, a na informacje które są w niej zawarte, a które nigdzie nie zostały wyjawione, to  naprawdę warto. W końcu to Sekrety, prawda?

Moja ocena to 5+ /6    (odjęłam za te literówki) Ale tak czy siak, gorąco polecam.!


wtorek, 20 listopada 2012

,,Nostalgia Anioła" - Alice Sebold

,,Nostalgia Anioła" - Alice Sebold

Oprawa: miękka
Rok wydania: 2002
Strony: 368

,,Nostalgia Anioła" to jedna z trzech powieści mojej ulubionej pisarki Alice Sebold. Wpadłam na nią dosyć przypadkowo ,bo potrzebowałam  jakiejś książki na długą podróż samochodem. Właściwie niczego specjalnego się po tej książce nie spodziewałam. Nudna okładka ,mała czcionka - normalnie masakra. [Tylko cena była pozytywna ,bo dałam za nią 4.99 ;)]. 

Narratorką książki jest Susie Salmon [ tak ,tak łosoś ;)] ,która jako nastolatka została zamordowana i skrzywdzona przez swojego sąsiada  - pana Harvey`a. Po swojej śmierci patrzy z ,,góry" na swoich bliskich. Postanawia ,że musi im pomóc w schwytaniu swojego oprawcy ,by ukoić ich żal i gniew. Niestety nie przewiduje tego ,że jej krzyki i wskazania nie są przez nich słyszane. Musi ze spokojem patrzeć jak jej ojciec wdaje się w przyjazne pogawędki z Harvey`em nie podejrzewając go nawet w ułamku procenta o jego psychopatyczne skłonności. 

Z rozpaczą zdaje sobie sprawę ,że jej rodzice oddalają się od siebie. Matka chce zapomnieć o Susie i żyć dalej. Ma dosyć wszelkich podejrzeń wobec każdego kto w jakiś sposób wzbudził zainteresowanie swoim zachowaniem. Woli pogodzić się z tym ,że jej córka zmarła i już żadne działania jej nie wskrzeszą. Spotyka się z niezrozumieniem ze strony domowników ,którzy nieustannie wspominają zmarłą. Z tego powodu zamyka się w sobie i żyje według własnych zasad. Odcina się od bliskich kiedy zaczyna ją coś łączyć z policjantem prowadzącym śledztwo w sprawie jej córki.


Równie trudne dla Susie okazuje się obserwowanie życia swojej siostry ,która chyba najbardziej przeżyła odejście Susie. W pewnym momencie uzależnia się od tego i próbuje wyobrazić sobie na jego podstawie sytuacje i momenty ,którymi nigdy nie mogła się nacieszyć.




Czy siostrze Susie uda się udowodnić winę Harvey`a?

Dlaczego ten mężczyzna stał się mordercą i pedofilem?

Czy rodzina Salmon`ów będzie kiedyś szczęśliwa?

Powieść Sebold zawiera w sobie wiele problemów. Stykamy się tu z alkoholizmem , zamiłowaniem do krzywdzenia małych dziewczynek ,problemami z wiarą w siebie ,a przede wszystim ze zbyt słabo rozwiniętymi więziami rodzinnymi. Dodatkowo zachodzi tu nieustanna walka sprawiedliwości z bezkarnością. W tym przypadku wygrana sprawiedliwości jest bardzo spektakularna.

Ogromną zaletą książki jest to ,że pokazuje różne objawy radzenia sobie z żałobą po stracie ukochanej osoby.  Dzięki takim powieściom możemy sobie przybliżyć życie w podobnej sytuacji i rozumieć osoby ,które w takich chwilach są przez większość społeczeństwa izolowane i opuszczane.

Najbardziej poruszającymi momentami tej książki są rozmowy z najmłodszym bratem Susie. Chłopiec ten przez swój młody wiek nie do końca rozumie co się dzieje z jego bliskimi ,a co najważniejsze  ,co się dzieje z jego ukochaną siostrą. Na szczęście w pogotowiu jest ojciec ,który mimo swojego złego stanu psychicznego próbuje odpowiadać na wszystkie jego pytania . Chłopiec jest bardzo inteligentny ,więc nic dziwnego ,że jego sposób rozumienia rzeczywistości rozwija się z biegiem czasu. Staje się dorosłym w ciele dziecka.

Oceniając tą książkę muszę zadać sobie pytanie czy można to obiektywnie zrobić. W sumie jest to bardzo trudne zadanie. Każdy z ludzi ma odmienny stosunek do tematu śmierci. Niektórzy ,,żyją chwilą" i nie myślą o tym co ich spotka ,,po drugiej stronie". Są też inni ,których wizja śmierci nie daje spokoju i myślą o niej nieustannie. Jakoś nigdy przed przeczytaniem książki Sebold nie przykładałam do tego wagi. Dopiero teraz się to zmieniło. Zafascynował mnie pomysł ,wedle którego w niebie będzie możliwość spełnienia swoich marzeń. (Wykluczając powrót do życia na Ziemii).  Kolejna sprawa dotyczy tego czy dałabym radę pogodzić się z tym ,że pewnego dnia moje dziecko zostanie skrzywdzone i odebrane mi przez jakiegoś zwyrodnialca. Jestem przekonana ,że nie! Nie rozumiem zatem postępowania matki Susie. Czasami po prostu miałam ochotę przeniknąć do książki ,wstrząsnąć lub uderzyć te kobietę i z powrotem zmaterializować się w domu.

Zakończenie ,,Nostalgii Anioła" jest bardzo proste. Trochę mnie rozczarowało ,bo do tej pory jestem ciekawa czy Susie odnalazła wewnętrzny spokój i pogodziła się z tym ,że minie jeszcze wiele lat zanim spotka się ze swoimi bliskimi. Bardzo się cieszę ,że miałam okazję przeczytać ,,Nostalgię Anioła". Książki o tej tematyce dają wiele do myślenia i siedzą w głowie przez wiele miesięcy bądź lat.

Moja ocena to 6+. Każdy szanujący się bookshark powinien ją przeczytać ;)

Na podstawie książki powstał film ,z którego zdjęcia zamieściłam w mojej notce.


niedziela, 18 listopada 2012

Ekranizacje

Dzięki komentarzowi Amelii Grey zaczęłam szperać w internecie w poszukiwaniu nowych ekranizacji przeczytanych przeze mnie książek. Trochę się tego znalazło ;)



,,Cujo” Stephen King



"Cujo"  Stephen King

  Rok wydania 1981
  Ilość stron : 416
  Oprawa : miękke


"Cujo" to książka napisana przez Mistrza Horroru Stephena Kinga, który w swych powieściach łączy elementy horroru z psychologią.

" W Castle Rock - małym, cichym miasteczku w stanie Maine - Cujo, potężny, acz spokojny bernardyn zaraża się wścieklizną. Z przyjaznego psa zamienia się w zwierzęcą, bezlitosną maszynę do zabijania - tym groźniejszą, że zupełnie nieprzewidywalną. Cujo robi rzeczy straszne, ale reakcje ludzi, wstrząśniętych jego bezwzględnością są nie mniej przerażające..."

King prezentuje czytelnikowi różne modele psychologicznych postaw, często spotykanych u ludzi. Pokazuje okrutne prawy życiowe oraz problemy współczesnych ludzi, mieszając je z dziwnymi wydarzeniami. Stephen potrafi niesamowicie budować napięcie. Gdy bohaterka, uwięziona w samochodzie, była atakowana przez wściekłego Cujo, miałam wrażenie, że siedzę tuż obok niej na fotelu. Razem z nią bałam się o jej syna, walczyłam o życie, czułam jej bezsilność. King w niesamowicie jasny i prosty sposób potrafi dobrać słowa, które mocno oddziaływają na wyobraźnię. Jego książek się nie czyta, tylko pochłania.


  
Po przeczytaniu "Cujo" idąc na spacer z moim kundelkiem wystraszyłam się gdy niedaleko mnie pojawił się  bezpański pies, przypominający wyglądem Cujo. To niewiarygodne, ponieważ nigdy nie czułam strachu przed zwierzętami. A w tamtej chwili widziałam w nim psa z książki, który niegdyś łagodny i przyjacielski, przemienił się w maszynę do zabijania.

Bardzo podobał mi się pomysł Kinga na to, aby opisywać myśli i odczucia Cujo. Mogłam lepiej poznać jego naturę i nawet go polubić, zrozumieć, zanim stał się siejącym popłoch i pozostawiającym po sobie trupy ludzi stworzeniem.

Czytając książkę poznajemy również kilka rodzin, z pozoru normalnych, w których później ujawnia się zło. Ojciec i mąż o dyktatorskim charakterze, nieznającym uczucia litości i miłości. Kobieta, mająca wszelkie dobro materialne, odczuwająca dziwną pustkę w sercu. Rozpadające się małżeństwo, w którym tkwi niewinne dziecko, bojące się dziwnego stwora z szafy...

To tylko niektóre postacie z książki. Powieść ma również elementy kryminału, gdy grupa policjantów bada dziwne zniknięcia ludzi. Napięcie rośnie, bo w tym samym czasie, gdzieś niedaleko, w pułapce samochodu nagrzanej na słońcu do 40 stopni walczy o życie matka z synem.


Czy zdążą na czas ?

Czy ktoś poskromi dziką bestię ?


Odpowiedzi znajdziecie po przeczytaniu "Cujo", książki która trzyma w napięciu i wywołuje sprzeczne emocje. Warto ją przeczytać, lecz nie jest to łatwa książka i proponuję czytać ją w zaciszu domu aby osiągnąć pełne skupienie.


piątek, 16 listopada 2012

,,Mechaniczny Anioł" - Cassandra Clare


,,Mechaniczny Anioł" - Cassandra Clare

Strony: 525
Oprawa: miękka
Rok wydania: 2010


,,Mechaniczny Anioł" to prequel cyklu Dary Anioła. Właściwie moja przygoda z książkami Cassandry Clare zaczęła się  od tego ,że będąc w Empiku okładka tej książki strasznie wpadła mi w oko. Postanowiłam przeczytać cały cykl.

,,Mechaniczny Anioł" przedstawia historię szesnastoletniej Tessy Gray ,która po śmierci ciotki zdecydowała się odnaleźć swojego starszego brata Nathaniela w samym sercu Londynu. Niespodziewanie po dotarciu na miejsce orientuje się ,że zamiast brata czekają na nią dwie dziwnie wyglądające kobiety - Mroczne Siostry. Na pozór miłe i inteligentne damy pokazały swoją prawdziwą twarz porywając Tessę. Przez wiele dni przetrzymywały ją w swoim domu i zmuszały ją do ćwiczenia swojego umysłu tak ,by zmieniać swój wygląd pod wpływem dotykanych przedmiotów. Dzięki temu dziewczyna stała się cennym źródłem informacji i niebezpieczną bronią. W chwili gdy Tessa dowiaduje się ,że Mroczne Siostry chcą wydać ją za mąż za tajemniczego Mistrza - buntuje się. Na szczęście na ratunek przychodzi jej Will i jego oddany kompan Jem. Dzięki nim dziewczyna trafia do Instytutu prowadzonego przez Nocnych Łowców. Odnajduje tam schronienie oraz poznaje Podziemny Świat ,z którym jest związana bardziej niż myślała. Na horyzoncie pojawia się także Klub Pandemonium. Okazuje się ,że to miejsce ma ścisłe powiązania z Mistrzem i Nathanielem -bratem Tessy. Tymczasem Instytut jest zagrożony. Atakują go mechaniczne istoty przypominające ludzi. 


Czy bohaterom uda się obronić instytut?

Kto jest Mistrzem i dlaczego zależy mu na poślubieniu Tessy?


Czy Nathaniel się odnajdzie?






Odpowiedzi na te pytania znajdziecie po przeczytaniu Mechanicznego Anioła.


Do tej pory myślałam ,że wszystkie książki Cassandry Clare  są na tym samym poziomie. Strasznie się myliłam. Mechaniczny Anioł w porównaniu z czterema częściami cyklu Dary Anioła ,które miałam okazję przeczytać , to diament!!!!! Sam pomysł na przeniesienie akcji powieści do wiktoriańskiego Londynu jest odważny. Trudno opisać czasy znane teraz tylko z kronik lub zapisków ludzi potomnych. Muszę stwierdzić ,że autorce bardzo zgrabnie i trafnie udało się oddać klimat panujący w tych czasach. 

Zachwyciły mnie dokładne opisy budynków ,planu miasta i dbanie o małe szczegóły tak by podkreślić zachowanie i wygląd bohaterów oraz miejsca akcji. 

Wątek robotów przypominających ludzi jest dla mnie lekko przerażający ,wręcz wstrząsający.Jednak muszę stwierdzić ,że tu jak najbardziej pasuje. 

Indywidualizm postaci występujących w książce jest ogromny. Zimny ,tajemniczy Will ;chwilami ciapowaty i rozkojarzony Henry ,próbujący wynaleźć coś tak ważnego by zyskać szacunek innych to męskie postaci ,które mocno wryły się w moją pamięć. Natomiast ogromną sympatię zyskała u mnie moja imienniczka - Agatha ,która ma podobny temperament co ja (tylko ja tego tak wyraźnie nie pokazuję).

Podsumowując mogę stwierdzić ,że Mechaniczny Anioł zasługuje na to by poświęcić mu weekend na przeczytanie go. Zachęcam do tego z całego serca ,ale dobrze Wam radzę: NAJPIERW PRZECZYTAJCIE CYKL DARY ANIOŁA! Wtedy będziecie wiedzieli o co chodzi np. w wątku Magnusa Bane`a.

Książkę oceniam na 5 ;) (w skali od 1 do 6)